ارتباط ارزشی اطلاعات صورت‌های مالی تلفیقی، در مقایسه با صورت‌های مالی جداگانه شرکت اصلی

هدف از تهیه صورت‌های مالی، ارائه اطلاعات درباره وضعیت مالی، عملکرد مالی و انعطاف‌پذیری واحد تجاری است که برای طیف وسیعی از استفاده‌کنندگان صورت‌های مالی در اتخاذ تصمیمات اقتصادی مفید باشد. اطلاعات مالی باید با تصمیم‌گیری استفاده‌کنندگان، از جمله سرمایه‌گذاران مرتبط باشد. استانداردهای حسابداری ایران، شرکت‌های مادر را به ارائه هر دو مجموعه صورت‌های مالی تلفیقی و غیرتلفیقی ملزم نموده است. بنابراین، این سؤال مطرح می‌شود که کدام یک از این دو مجموعه، دارای ارتباط ارزشی بیشتری است و اطلاعات مورد نیاز سرمایه ‌گذاران و سایر استفاده‌کنندگان را به بهترین وجه ارائه می‌کند. در این پژوهش، ارتباط ارزشی اطلاعات صورت‌های مالی تلفیقی و غیرتلفیقی شرکت‌های عضو بورس اوراق بهادار تهران برای دوره زمانی 6 ساله، از سال‌های 1385 تا 1390 مطالعه شده است. از مدل رگرسیونی چند متغیره مبتنی بر رویکرد ارزشیابی قیمت سهام، برای آزمون فرضیه‌های تحقیق و بررسی ارتباط اطلاعات تلفیقی و غیرتلفیقی حسابداری با قیمت سهام استفاده شده است. مطابق با نتایج حاصل از آزمون‌های F- لیمر و هاسمن، برای برآورد هر یک از مدل‌ها، از روش داده‌های تابلویی با اثرهای ثابت استفاده شده است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که اطلاعات تلفیقی حسابداری دارای ارتباط ارزشی بیشتری نسبت به اطلاعات غیرتلفیقی حسابداری است. به عبارتی، اطلاعات تلفیقی حسابداری دارای محتوای اطلاعاتی بیشتری هستند. علاوه بر این، نتایج گویای این است که اطلاعات ارائه شده در صورت‌های مالی شرکت اصلی و تلفیقی، هر دو با هم، از ارتباط ارزشی بیشتری در مقایسه با صورت‌های مالی تلفیقی برخوردارند.